Tematyka religijna w rzeźbie ludowej

Pewnego komentarza wymaga fakt, że praktycznie rzecz biorąc, jest rzeźba ludowa , zwłaszcza w wieku XIX, prawie wyłącznie sakralna. Pomijając już, że analogiczną sytuację spotykamy w wielu fazach rozwojowych sztuki europejskiej, np. romańszczyźnie i gotyku, wielkie znaczenie ma tu zapewne fakt, że lud spotykał się z rzeźbą wyłącznie w kościele. Stąd temat religijny zespolił się w jego umyśle nierozerwalnie z pojęciem rzeźby w ogóle. Na pierwsze miejsce należy jednak wysunąć charakterystyczną dla sztuki ludowej właściwość bezpośredniego wiązania się ze stroną utylitarną życia. Bóg, a szczególnie jego Święci, to – w pojęciach ludu – opiekunowie wysiłków człowieka. Od nich zależy powodzenie w pracy i plony. Stawiał więc ich figury, by w ten sposób zaskarbić sobie ich łaski. To stanowiło tło obyczajowo-utylitarne rzeźby, na nie nasunęła się tęsknota za tworzeniem piękna, jaką przesyceni byli Świątkarze ludowi. Ikonografia Światków nie jest rozległa. Najczęstsza jest niewątpliwie postać Ukrzyżowanego.

http://www.studioniezapominajka.pl/

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here